Categorie: CD-DVD, JAZZ, MUZIEK

Donderdag 28 April 2011 at 4:06 pm

EVANS, ROOK, HAITSMA - PIANISTEN IN PERSPECTIEF

CD BESPREKING

Door Roland Huguenin voor Cultuurpodium.nl (klik op de foto's voor vergroting)



In de jazz- en popwereld is de piano niet een instrument dat het meest tot de verbeelding spreekt. Toch heeft het instrument onmiskenbaar bijgedragen aan de emancipatie van de muziek. Denk aan tijden van voor het vinyl of de radio. Ook de jazz heeft enorm geprofiteerd van de mogelijkheden die de piano heeft te bieden. Iedereen kan wel iets spelen op zo'n ding, en in vele situaties bewijst het zich keer op keer als een dankbaar werkpaard. "Speel het even voor op de piano" hoor je musici vaak zeggen onder elkaar. Oude rammelkasten treft je aan op de gekste plaatsen; vaak volledig afgeragd, maar nog net niet compleet gesloopt. En er is altijd wel een malloot bereid om een moppie weg te geven.

Tegenwoordig staat op de grotere jazzpodia vaak een imposante zwarte concertvleugel te glimmen. Daar is meestal een flinke investering aan vooraf gegaan. Helaas mankeert er toch iets aan het imago van dit steeds verder geëvolueerde en vervolmaakte, en zeker ook karaktervolle instrument: het is niet sexy en het heeft geen kloten.
Toch verschijnen er steeds weer nieuwe hordes pianisten, die het mentale diskrediet voor lief nemen, de arena betreden en zich achter een vleugel zetelen. Ondanks het gebrek aan sexappeal, blijkt ook het publiek massaal een knieval te blijven maken voor de ideale schoonzoon onder de instrumenten.
In deze beschouwing worden nieuwe releases besproken van drie totaal verschillende pianisten. Wel hebben ze met elkaar gemeen dat ze hier spelen in kleine bezettingen, waarin de piano ruimte krijgt om te excelleren.
Het lijkt onlogisch om een fenomeen als Bill Evans, op deze plaats te koppelen aan twee Nederlandse pianisten. gesteld mag worden dat Evans voor velen een inspiratiebron is (geweest) die met zijn baanbrekende muzikale ideeën, de jazz, en in het bijzonder de piano, een enorme stimulans heeft gegeven. Zijn vernieuwende spel vond in Nederland snel ingang. Wellicht omdat 'wij' niet snel tevreden zijn. Hoewel we 'hier' best wel houden van wat swing en met de beentjes los willen gaan, mag muziek toch vooral ook een beetje diepgang hebben en tot de verbeelding spreken. Het is natuurlijk gedenkwaardig dat de opnamen van Bill Evans zijn gemaakt op Nederlandse bodem.

ROBERT ROOK QUARTET - TRIBUTE TO JOCHEM

Hoe charismatisch moet je zijn als musicus om te kunnen doordringen tot een groter publiek, ook in eigen land? Het is bijna een retorische vraag. Robert Rook verdient meer nuchterheid en serieuze aandacht. Anders geformuleerd: het is wonderlijk dat Rook niet alom bekend is in Nederland.
Rook heeft inmiddels een flinke staat van dienst bereikt. In februari 2011 bracht hij zijn vijfde cd uit. Misschien anders dan de titel doet vermoeden, is op deze dubbel cd een flinke dosis Amerikaanse invloeden verwerkt. De nummers werden in 2009 opgenomen, nadat Rook een half jaar in New York had vertoefd. Van de 13 nummers zijn er zes van de hand van Rook en nog eens zes van de hand van bassist Thomas Andersen. Het laatste nummer is van John Coltrane.
De muziek op deze cd getuigd van volwassenheid en een grootse aanpak. Rook en zijn kompanen zetten een flinke dosis stevig swingende jazz op poten. Muziek die echt af is. Ondanks de lange speelduur van deze dubbel-cd, blijft de muziek boeiend tot het eind. Wie niet beter weet, zou niet direct vermoeden met een Europees gezelschap van doen te hebben. Misschien zijn de soms sterk lyrische ondertoon of de klank van de tenorsax van Rob Armus, factoren die wel in deze richting wijzen.
Al met al zijn het fraaie composities en treffende tunes die elkaar mooi afwisselen. De stukken leunen qua opbouw zwaar op de bebop, maar zijn feitelijk volledig van deze tijd. Er zijn genoeg elementen die verwijzen naar andere stijlperioden. De eigen unieke stijl van Rook heeft alle elementen in zich van een persoonlijkheid. Als natuurtalent heeft hij in technisch opzicht heel wat mogelijkheden tot zijn beschikking. Menig conservatoriumstudent zal hem benijden. Zijn echte muzikale charisma zit in de kwaliteit van zijn harmonische inzichten. Die zijn onnavolgbaar.
Ook het gastoptreden van Rob Armus blijkt een erg vruchtbare bijdrage tot het geheel. Het is Robert Rook zeer gegund dat hij flink wat belangstelling oogst met deze nieuwe release.

Robert Rook
- piano
Victor de Boo - drums
Thomas Winther Andersen - bas
Rob Armus - tenorsax

Disc 1

1. The Hilbert Hotel
2. Tribute To Jochem
3. Blues For Optimists
4. Law Of The Excluded Third
5. Double Fusion Part 2
6. Ordinals
7. Faster Than Your Legs

Disc 2

1. Principle Of The Least Action
2. Prepared For Midwinter
3. Realizability
4. 7th Heaven
5. Prime Twins
6. Impressions

Label: Ultimate Jazz
Catalogusnummer: UJRR0
Jaar: 2011
Website: robertrook.nl
Waardering: ****½

KINO HAITSMA - MY TOUCH

Na vele jaren praktijkervaring te hebben opgedaan als begeleider van theaterpersoonlijkheden als Simone Kleinsma, Liesbeth List, maar ook bij uiteenlopende Nederlandse jazzacts, is pianist Kino Haitsma nu voor zichzelf begonnen. De release van deze cd mag worden gezien als het visitekaartje waarmee hij zich in de kijker van een ander publiek wil spelen.
Bij een eerste beluistering van deze kersverse cd valt direct op dat Haitsma hoog inzet, en dat vooral met een flinke dosis funky grooves. De sfeer waarin hij zich wil begeven is duidelijk.
Als ex-theaterdier bewandelt hij in alle vrijheid nieuwe wegen, niet langer 'gehinderd' door een format waaraan hij 'slechts' ondergeschikt is. Toch valt het niet mee om je los te zingen van een vaste vorm en een nieuw verworven vrijheid in te duiken. Haitsma wil boeiende verhalen vertellen waarin hij alle mogelijkheden van zijn instrumentarium lijkt te willen onderzoeken.
Dat uitgangspunt geeft Haitsma inderdaad de ruimte om, bijna zo argeloos als een kind, ontdekkingen te doen, of lang gekoesterde wensen te vervullen. Deze aanpak verraad ook direct de zwakke plekken in dit gehele concept: er wordt erg veel overhoop gehaald. Welke kant wil hij op?
Het persbericht bij de release van deze cd, wijst in vele richtingen. Er is door Haitsma in heel wat keukens rondgekeken en hij heeft goed leren koken. Daarover geen misverstand.
Het nuttigen van het hier voorgeschotelde diner leidt tot verwarring. Je bent je te veel bewust van de overvloed aan ingrediënten, hoe goed alles ook is bereid. Ook leermeester/chef George Duke, is te veel op de voorgrond. Het effect is dat je nummers hoort met een prettige touch, maar ook direct het idee krijgt naar een ander te luisteren. Anders gezegd: Haitsma is een goede kok, die beschikt over de ingrediënten om een echte maaltijd mee te kunnen bereiden. Toch geeft een goed ingerichte keuken geen garanties voor een goed gerecht.
Haitsma heeft een flinke gok gewaagd. Hij speelt tunes die gemakkelijk in het gehoor liggen en ook, goede timing, heel goed bij het voorjaar passen. Je wordt er een beetje loom van. Gelijktijdig hoor je iemand spelen die veel kan en in prima gezelschap verkeerd. Een mooie start waar je nog alle kanten mee op kunt gaan. Waarschijnlijk zit daar ook de kracht van Haitsma. Hij beschikt over veel talent. In een volgend project moet hij zijn portfolio gewoon thuis laten liggen en meer op eigen kracht gaan spelen.

Kino Haitsma - piano en keyboards
Jeroen Vierdag - bas
Hans van Oosterhout - drums
Michel van Schie - bas (3, 6)
Hans Eijkenaar - drums (3, 6)
Joke Hamminga - percussie (2, 3)
Peter Heijnen - gitaar (1)
Egon Verhoeven - gitaar (6)

1. Brussels Boogie
2. Over Easy
3. Dear George
4. Patterns
5. Show, Don't Tell
6. Clear Mud
7. Lekker
8 . Mindprint
9. My Touch

Label: Kino Haitsma
Catalogusnummer: khcd-001
Jaar: 2011
Distributie: Painted dog Records
Barcode: 8715143496635
Waardering: ***

 

BILL EVANS - THE SESJUN RADIO SHOWS

In de ambitieuze reeks historische opnames, die onder de titel The Sesjun Radio Shows op cd verschijnen, is onlangs een derde dubbel cd uitgekomen, gevuld met opnames van Bill Evans.
Generaties die tussen 1973 en 2004 luisterden naar de live uitgezonden concerten vanuit Nick Vollebregt's Jazzcafé in Laren (NH), zullen de oren spitsen. Men zal met lichte weemoed terugdenken aan de goede sfeer van deze programma's. Vaak waren het grote namen die via de aether de huiskamers binnenkwamen.
Van pianolegende Bill Evans (1929-1980) zijn inmiddels talloze concert- en radio-opnames op cd uitgebracht. De geluidskwaliteit daarvan is vaak nogal matig te noemen. Zelfs hartstochtelijke fans zijn hoogst waarschijnlijk aan een verzadigingspunt gekomen. Zeker als het dit soort materiaal betreft. De Sesjun-opnames die nu voor het eerst worden uitgebracht, onderscheiden zich in positieve zin. De geluidskwaliteit is prima. Voormalig producent en presentator Cees Schrama, maakte een prachtige compilatie van het beschikbare materiaal.
Perfectionist Evans speelt in elk van deze drie sessies zeer geconcentreerd en gaat tot het uiterste. In elke zetting weet hij zijn begeleiders te inspireren tot optimale interactie en hun beste kunnen. Hoewel zijn echte gloriejaren al ver achter hem liggen en ondanks zijn matige gezondheid, blijft Evans in staat tot uiterst boeiend en vitaal pianospel. Ook in zijn 'nadagen' kon het publiek - live - genieten van alle facetten van zijn unieke stijl en zijn enorme muzikaliteit. De bijdrage van Toots, in de laatste sessie, spreekt enorm tot de verbeelding. De heren hadden vaker samengewerkt en voelen elkaar feilloos aan. Aanschaf van de cd Affinity, waarop Evans en Thielemans samenspelen, strekt eveneens tot sterke aanbeveling. Onlangs was ook een prachtige release van een geremasterde versie van het album The Brilliant. Er blijft genoeg te kiezen.

Bill Evans
- piano
Eddy Gomez - bas (1973, 1975)
Eliot Zigmund - drums (1975)
Marc Johnson - bas (1979)
Joe Labarbera - drums (1979)
Toots Thielemans - mondharmonica (1979)

Locaties: Boerenhofstede, Laren, 1973, 1975 - De Meerkoet, Lelystad, 1979

Disk 1

1. There Will Never Be Another You
2. You Were Never Lovelier - I'm Old Fashioned
3. Ray's Idea
4. Chet's Theme
5. This Is Always
6. Just Friends
7. Lady Bird
8. Blue 'N Boogie
9. Tttt (Twelve Tone Tune Two)
10. Blue Serge

Disk 2

1. My Foolish Heart
2. Margarine
3. Strollin'
4. The New Yorkers - Love For Sale
5. Leaving
6. Lament
7. Shifting Down
8. Bluesette
9. Five

Label: T2 Entertainment / Out of the Blue
Catalogusnummer: PRCD2011005
Jaar: 2011
Website: t2entertainment.nl
Waardering: ****½




Reageer hieronder

Geen reacties





Emoticons

Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen
 

Persoonlijke info onthouden?
Verberg e-mail
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.